ชามลายครามขอบก้นผาย สมัยหยวน(มองโกล)ที่พบในสยาม

เครื่องถ้วยลายครามสมัยหยวนที่พบส่วนใหญ่ ลวดลายที่ใช้เป็นแบบเรียบง่าย เป็นลายดอกไม้ ก้านและใบเป็นแนวยาว ลายปลา ลายเป็ดคู่ลายกอบัว ลายนก ลายมังกรและสัตว์ต่างๆ

การวาดใช้พู่กันเขียนตวัดเป็นลายเส้นสั้นๆ เป็นอิสระ เรียบง่าย แลดูมีความขลัง มีเสน่ห์จากความเก่าและความที่ยังคงอยู่รอดมาให้เห็นได้ โคบอลท์ที่ใช้เป็นสีครามเข้มบ้าง คล้ำบ้าง เทาบ้าง

ในซากเรือซีนานที่อับปางลงเมื่อปี คศ.1323 ไม่พบเครื่องถ้วยลายคราม ในขณะที่แจกันเดวิดแจกันลายมังกรสวยงามสมัยหยวนที่เก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์มูลนิธิเดวิด จารึกปีที่สร้างไว้ในปี ค.ศ. 1351

จึงสันนิษฐานกันว่าเครื่องถ้วยลายครามในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ที่เขียนลวดลายเรียบง่ายเหล่านี้ ผลิตขึ้นใน ช่วง 25 ปีที่สองของคริสต์ศตวรรษที่14 (ระหว่างปี ค.ศ.1323- ค.ศ.1351)

ชามลายครามหยวนในรูป ด้านนอกขอบบนเป็นแถบลายกิ่งไม้ดอกไม้ ด้านในขอบชามเป็นแถมลายกนก กลางชามเป็นลายไข่มุกไฟ ใต้ก้นชามไม่เคลือบ ขอบก้นชามผาย บานออกช่วงล่าง ตามสไตล์การปั้นขอบก้นชามของตระกูลช่างสมัยราชวงศ์หยวน ขนาดกว้าง 16.5 ซม. ผลิตที่จิงเต๋อเจิ้น สมัยราชวงศ์หยวน ในช่วง 25 ปีที่สองของคริสต์ศตวรรษที่14